Yoko Taro Goils Ico als revolutionair gaming -meesterwerk

Yoko Taro, de visionaire maker achter veelgeprezen titels zoals Nier: Automata en Drakengard, heeft de baanbrekende invloed geprezen van de PlayStation 2 -game van 2001 over de wereld van videogames als een artistiek medium. ICO, die snel een cult -aanhang verzamelde, wordt gevierd vanwege zijn minimalistische ontwerp en zijn verhalen dat zich zonder woorden ontvouwt.

Taro benadrukte het revolutionaire karakter van de kernmonteur van ICO, waar spelers het personage Yorda begeleiden door haar hand vast te houden. Hij merkte op: "Als ICO je in plaats daarvan een koffer had gedragen, zou het een ongelooflijk frustrerende ervaring zijn geweest." Deze monteur betwistte de conventionele gameplay -normen van het tijdperk en benadrukte het belang van het leiden van een ander personage als een baanbrekende benadering van interactiviteit in games.

Ten tijde van de release van ICO werd een succesvol spelontwerp vaak gemeten aan de hand van het vermogen om boeiend te blijven, zelfs wanneer ze worden teruggebracht tot basiselementen zoals kubussen. ICO nam echter een ander pad, gericht op emotionele resonantie en thematische diepte in plaats van puur mechanische innovatie. Taro gelooft dat ICO heeft aangetoond dat kunst en verhaal meer kunnen zijn dan alleen achtergrondelementen; Ze kunnen centraal staan ​​in de game -ervaring.

Taro beschrijven ICO als 'Epoch Making', crediteert het met het aanzienlijk wijzigen van de loop van de spelontwikkeling. Hij juicht de game toe voor het laten zien dat videogames een diepgaande betekenis kunnen overbrengen door subtiele interacties en sfeervolle ontwerp.

Naast ICO benadrukte Taro ook twee andere invloedrijke games die een blijvende impact hebben achtergelaten op zowel hem als de industrie: Undertale door Toby Fox en Limbo door PlayDead. Hij beweert dat deze titels de mogelijkheden hebben uitgebreid van wat kan worden uitgedrukt door interactieve media, waaruit blijkt dat videogames in staat zijn om diepe emotionele en intellectuele ervaringen te bieden.

Voor fans van het werk van Yoko Taro biedt zijn waardering voor deze games waardevol inzicht in de creatieve invloeden achter zijn eigen projecten. Het benadrukt ook de continue evolutie van videogames als een krachtige en veelzijdige kunstvorm.